Het leven is kwetsbaar.

Hoe kostbaar en kwetsbaar ons leven is, zie je aan een pasgeboren baby en aan iemand die stervende is. Beiden zijn totaal afhankelijk van de ander, van in zorg bij de ander kunnen zijn. Ja het leven is broos. Wij doen allerlei moeite om onze kwetsbaarheid maar zoveel mogelijk weg te stoppen. Want kwetsbaarheid staat voor zwakte, onzeker, overgevoelig, broos, fragiel en een zielenpoot zijn. Terwijl ieder mens een kwetsbaar gebied in zijn leven heeft, als hij achter zijn opgetrokken muur van het bestaan vandaan komt, als het opgebouwde ego met al haar afstandelijkheid en schijn van het leven even wordt verlaten. Wat mooi om de emotie bij de ander in de ogen te mogen opmerken, wat bijzonder dat de ander iets van zichzelf waagt te laten zien, wat oprecht is en een vertaling is van de pijn die hij of zij met zich meedraagt. Want de pijn van het leven dragen wij allemaal met ons mee.

Zelf heb ik zo’n muur opgebouwd rond mijn eigen kwetsbaarheid. Hoewel ik lichamelijk door een Bechterew aandoening (reumatische kwaal) veel niet meer kan en in mijn beweging en energie duidelijk een beperking heb, probeer ik dit op allerlei manieren toe te dekken en te ontkennen en uiteindelijk maakt dit het alleen nog maar erger. Dus zelf heb ik gemerkt, dat de kwetsbaarheid van mijn eigen bestaan, waarin ik duidelijk door mijn handicap in het leven moet inleveren, de muur mag afbreken en daardoor uiteindelijk ook dichter bij mijzelf kom en bij de andere mens.

Kwetsbaarheid, we kennen het allemaal wel, het gevoel dat je niet genoeg bent, niet goed genoeg, niet geliefd genoeg, niet perfect, niet succesvol genoeg. Althans, allemaal aannames in ons hoofd, die ons weggeleid hebben, bij wie wij eigenlijk mogen zijn, mooie kwetsbare mensen. Een mens die in empathie dicht bij de andere mens kan verkeren, zonder zijn hoge muur te hebben opgetrokken. De kracht van kwetsbaarheid mag juist zichtbaar worden in wie en wat wij zijn, mensen met liefde in ons, mensen met bezieling. Weten dat je de moeite waard bent, dat er een dragende kracht in het leven is, die wij God mogen noemen, die ons kent en doorgrond zoals Psalm 139 zo mooi uitspreekt. Als je dat kunt toelaten in je eigen leven, er niet van wegloopt, kun je ook de kwetsbaarheid in een ander zien en empathie tonen. Bezielde mensen zijn authentieke mensen, dat is de kracht van de kwetsbaarheid.

Tom Rijken